- κοιλοκρόταφος
- κοιλοκρόταφος, -ον (Α)αυτός που έχει κοίλους, βαθουλούς κροτάφους.[ΕΤΥΜΟΛ. < κοῖλος + -κρόταφος (< κρόταφος), πρβλ. δολιχο-κρόταφος, πολιο-κρόταφος].
Dictionary of Greek. 2013.
κοιλοκρόταφος
Look at other dictionaries:
κοιλοκρόταφοι — κοιλοκρόταφος with hollow temples masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κοίλος — η, ο(ν) (AM κοῑλος, η, ον) 1. αυτός που το εσωτερικό του είναι κενό, ο κούφιος 2. (για σκεύος ή τόπο) αυτός που έχει βαθουλωμένη επιφάνεια σε κάποιο σημείο, αυτός που εισέχει, ο βαθουλός (α. «κοίλο κάτοπτρο» β. «κοίλο έδαφος») 3. το ουδ. ως ουσ.… … Dictionary of Greek
